λαβράτον

λαβρᾱτον, τὸ (Μ)

1. λάβαρο πάνω στο οποίο υπήρχε η εικόνα τού αυτοκράτορα μέσα σε δάφνινο στεφάνι

2. ορόσημο, συνήθως λίθινο, με χαραγμένο επάνω χαρακτηριστικό σημάδι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. laureatum «δαφνοστεφανωμένο»].